Lastige tijden
Elke avond hetzelfde. Niet gelukkig en veel behoefte aan troost. Mijn dochter zat in groep 6 en niet lekker in haar vel. Ik deed mijn best om haar te helpen. Wat leidde tot lange gesprekken elke avond over hoe ze het best met de kinderen in haar klas om kon gaan.
Het leidde tot niets. Zij werd niet blijer. En ik voelde me mislukt als moeder. Bovendien ging ze steevast te laat slapen wat haar buien ook al niet beter maakte. Er moest iets gebeuren.
Dankbaarheid
Toen las ik over de ‘gratitude-practice’. En we zijn gelijk begonnen. Ik kocht een klein boekje met een dolfijn op de voorkant (haar favoriete dier). En elke avond schreven we drie dingen op waar ze blij mee was. Soms was dat een strijd op zich. Er waren avonden dat ze niet verder kwam dan: ‘ik ben blij dat deze dag voorbij is’.
Maar de gewoonte bleek te werken. Het boekje werd een schatkist met gelukjes. Als er een moeilijke dag tussen zat, dan keken we terug in het boekje. En herinnerden ons de leuke grap van vorige week of die fijne zondag van drie maanden geleden. Met als effect dat ze elke avond met een goede bui ging slapen. En dat we allebei leerden dat geluk voor het grijpen ligt.
Practice
Niet gelukkige mensen zijn dankbaarder, maar dankbare mensen zijn gelukkiger. Het werd één van mijn favoriete quotes. Als ik me een tijdje niet zo prettig voel en ik wil meer geluk in mijn leven, dan pak ik mijn notitieboekje er weer bij. En schrijf ik elke avond drie dingen op waar ik dankbaar voor ben. Zo geef ik geluk een grotere plek in mijn leven.
(Uit onderzoek blijkt trouwens dat we op ons werk veel minder geneigd zijn om ons dankbaar te tonen. En dat terwijl ‘dank je wel’ zeggen ons aantoonbaar gelukkiger maakt. Wat een gemiste kans!)
