‘Feedback is een cadeautje’ zeggen mensen soms. Maar als dat zo is, dan zou ik daar aan toe willen voegen dat je niet alle cadeautjes hoeft te accepteren.
Cadeautje?
Feedback gaat vaak niet over jou maar over de ander die nog wat te verhapstukken heeft. Feedback zonder dat beide partijen onderzoeken wat hun aandeel is, is niet echt helpend. Feedback die geen aandacht heeft voor hoe jij kunt ontwikkelen en hoe je daar je sterke punten bij kunt inzetten laat je machteloos achter. Feedback die niet voortkomt uit de oprechte interesse van de ander naar jouw beleving en verhaal geeft weinig ruimte. En feedback die wordt gegeven door mensen die zelf niet de moed hebben om zich net zo kwetsbaar op te stellen als dat ze van jou verwachten, daar mag je best voor kiezen om dat naast je neer te leggen.
Regels
En kunnen we dan gelijk al die ‘feedback-regels’ over hoe je zo’n gesprek voert achter ons laten? Maar gewoon met nieuwsgierige belangstelling en verbinding een écht gesprek met elkaar voeren? Vanuit wederzijds respect helder en duidelijk zijn over verwachtingen en beleving?
Feedback geven en ontvangen is een kwetsbaar proces. Daar zijn geen regels voor. Dat is de moed hebben om met open vizier het ongemak aan te gaan om elkaar te ontmoeten en te bespreken wat voor beiden ongemakkelijk én belangrijk is.