Het gebeurt iedereen soms. Dat je over je grenzen gaat. Of dat je iemand anders jouw grenzen laat overschrijden.
We balen daarvan. Hebben er vaak een oordeel over. “Weer niet goed voor mijzelf gezorgd.”
Daar wordt het natuurlijk niet beter op. Als we zo streng zijn voor ons zelf.
Dit is een helpende metafoor voor grenzen overschrijden: als de bal over de lijn gaat, wordt het spel stil gelegd. Er wordt gefloten. Even rust. Opnieuw de bal innemen en verder gaan. Er worden geen persoonlijke fouten uitgedeeld of mensen van het veld gestuurd. Het is gewoon dát: even rust en weer gaan spelen, ditmaal bìnnen de grenzen van het speelveld.
Zo kan het ook gaan met je eigen grenzen. Als je merkt dat je grenzen worden overschreden, of dat je zelf over je eigen grenzen heen gaat, fluit jezelf terug. Neem even rust. Leg het spel stil en haal even adem. En dan weer bìnnen die grenzen verder.
Je hoeft jezelf niet te veroordelen of streng toe te spreken dat je het al wéér hebt laten gebeuren. Dat je wéér niet goed je grenzen hebt bewaakt. Dat je zo dom was om niet goed voor jezelf te zorgen.
Neem even rust. Haal adem. Wees helder over waar je grens ligt. En neem dan de bal weer in.
