Een ondernemer vertelde: ze was failliet gegaan. Er was helemaal niets meer over van haar bedrijf, dat ze stap voor stap had opgebouwd en waarmee ze prachtige resultaten had bereikt. Moedeloos, teleurgesteld en vol schaamte voelde ze zich, toen de schuldeisers kwamen. En nadat ze de brokken bij elkaar had geraapt van wat er was gebeurd, ging ze op zoek naar een vaste baan. Immers, het ondernemerschap was mislukt. Ze was geen goede ondernemer. Dus dan maar weer in loondienst, hoewel ze met lood in de schoenen ging.
Het verhaal dat zij zich zelf vertelde was dat het ondernemerschap niet voor haar was weggelegd. Ze had niet in zich wat er nodig was om een bedrijf te leiden en succesvol te laten zijn. Jammer, maar helaas. Dat waren nu eenmaal de feiten.
Maar… klopte dat wel?
Wat waren eigenlijk die feiten?
Zij was een creatieve ideeën bedenker. Met continu nieuwe initiatieven én de inspiratie en energie om dat in de markt te zetten. Met een stevig netwerk en heel veel mensen die geïnteresseerd waren in wat zij bedacht. En daar ook nog eens stevig voor wilden betalen. Ze was niet zo goed in het beheren van de financiële stromen. En toen er tekort was aan cash flow hielp dat goedgevulde orderboek haar niet. Het faillissement kwam niet door gebrek aan interesse voor haar diensten. Maar door gebrekkig financieel beheer.
Zij had geen vaste baan nodig, maar een goede boekhouder.
Dit verhaal illustreert hoe belangrijk het is om onze verhalen te checken. We vertellen onszelf verhalen over wat er gebeurt in ons leven. Met beperkte data (ik ben failliet verklaard) concluderen we wie of wat we zijn (geen goede ondernemer). En dat doen we juist in tijden van teleurstelling en crisis. Juist dan is ons brein op zoek naar een logische verklaring. Die niet perse waar hoeft te zijn, als die maar logisch is.
Zo bedenken we verhalen over onszelf en over wat we waard zijn (ik ben niet interessant genoeg om geaccepteerd te worden door deze groep) of over anderen (hij was altijd al een *!&%@ en had vanaf het begin nooit vertrouwen in mij) of over de wereld waarin we leven (er gaat hier nooit iets veranderen, de regels van het spel zijn nu eenmaal zo, en ik moet me maar conformeren om overeind te blijven).
Maar is dat wel de juiste les? Is dat hoe we ons ontwikkelen en sterker worden? Neem eens de tijd om een feitencheck te doen: Wat weet je écht 100% helemaal zeker? Wat is helemaal écht waar? En wat heb ik er zelf misschien bij bedacht?
Als je weet wat het échte verhaal is, heb je de mogelijkheid om het einde te bepalen. Wie wil jij zijn in deze situatie? Wat heb jij te doen als dit de nieuwe realiteit is? Hoe wil je handelen als dit de waarheid is?
